İlk Mücevher Madeni Bronz
Erken Bronz Çağı (M.Ö. 3000)
Bakır Kalkolitik Çağ süresince alet yapımında çok kullanılmasına rağmen yumuşak bir metal olduğu için çok işlevsel değildi. M.Ö. 4000’lerin sonlarında bakır, arsen birleşimi olan arsen bronzu bulunur. M.Ö. 3000 başlarında ise, yüzde on kalayla alaşımı olan gerçek bronzun keşfiyle metalurji ve takı önemli bir aşamaya gelir. Bronz, bakıra göre daha serttir ve iyi döküm yapılabildiği için alet ve silah yapımına daha uygundur.
Döküm için uygun özelliklere sahip bronzla birlikte, Kalkolitik Çağ’ın açık kalıba dökerek kabaca şekillendirldikten sonra, dövme yöntemiyle biçimlendirme tekniği terk edilir. Yerini parçalı ve kapalı kalıpla döküm tekniği alır.
En eski kültür ürünlerinden olan takı, metalurjideki gelişmelerle yeni bir aşamaya girer; bir sanat/zanaat dalı halini alır. Erken Bronz Çağı ustaları, binlerce yılın bilgi ve birikimini basit aletlerine rağmen beceri ve başarıyla geliştirir. Soy metallerin yarattığı ideal işleme olanaklarıyla, telkâri, kakma ve kalem işi oymacılık gibi temel kuyumculuk tekniklerini yaratarak ince detaylı küçük objeler üretir. Süs taşı işlemeciliğinin yanı sıra, fayans ve camdan imitasyon süs eşyaları ile boncuk yapımı gibi yeni uzmanlık alanlarının gelişimi kuyumculuğu destekler. Altının ölümsüz ışıktısını süs taşlarının renkleriyle canlandıran kuyumculuk, daha doğuşunda mükemmelliğe ulaşmış bir sanat olarak tanrıların ve soyluların hizmetine girer.
Kuyumculuğun doğuşunu hazırlayan sosyal, dinsel ve ekonomik koşulları inceleyebilmek için, Dicle ve Fırat ırmakları arasına, bilinen en eski Bronz Çağı uygarlığı olan Sümerler’in parlak kültürüne uzanmak gerekir.
